VAKANTIE(VOOR)PRET
“Ik hoop wel dat ik op vakantie mag.”
“Ik ben er wel aan toe.”
“Even lekker niks.”
Met samengeknepen billen volg je de kaart van Europa die afwisselend groen, geel, oranje en rood kleurt.
De beelden denderen vanuit de tv je hoofd binnen en in plaats van om je druk te maken of alles wel in je koffer past, heb je je koffer nog geeneens ingepakt.
Braaf wacht je het advies af of je wel op vakantie ‘mag’.
Na een jaar afzien van hard (thuis) werken en de dagelijkse staatsterreur, ben je wel toe aan een paar weekjes welverdiende rust.
Vakantie.
Of ben je toe aan gewoon weer ‘normaal’?
Tot op het laatste moment is het nog spannend.
Test, check.
Nog een test, check.
Geen snotneus, check.
Geen nies, check.
Mondkap, check.
Dubbelcheck.
Kleur van bestemming, check.
Dubbelcheck.
Maatregelen routekaart, check.
Aller-aller-allerlaatste nieuws, check.
Driedubbelcheck en herhalen bij een druppel snot uit je neus.
Dat mag de pret niet drukken. Want jij, jij hebt toestemming om op vakantie te gaan.
Gelukkige jij!
Eenmaal in de auto en nog voor de landsgrens schiet het plotseling door je hoofd...
Nee, niet of je het gas echt wel uit hebt gedaan
Niet of de deur wel echt op slot zit
Nee, jij maakt je druk of je de testbewijzen wel mee hebt genomen.
Stel je voor dat je controle krijgt van de gesta...euh...politie.
Dan moet jij natuurlijk wel aan kunnen tonen dat jij snotneusvrij de grens over mag.
Gelukkig betreft het alleen dat.
Verkoudheid
Aids
Griep
Hepatitis
En al die miljoenen overige virussen tellen niet mee.
Overdrijven is ook een kunst.
Eenmaal bij de grens is het land van bestemming van oranje naar rood gesprongen.
Wanneer je om je heen kijkt zie je ontelbare vakantiegangers die stralend van geluk, ein-de-lijk op vakantie mogen.
Je had het toch niet willen missen.
Gezellig eten op het terras.
Met anderhalve meter afstand.
Beperkte toegang.
Mondkap op.
‘Moet’ je alleen maar even (en overal) een geldig testbewijs te laten zien.
Om de 24 uur een stok in je neus.
Voor ‘spontane’ uitjes alleen even een tijdsvak reserveren, testen, je gezicht bedekken en klaar voor alle pret.
Maar dan ben jij wel heerlijk ontspannen op vakantie!
Wat een vrijheid! Het ultieme geluksgevoel!
De honderdduizenden betogers die je aan de overkant van de straat ziet, negeer je gemakshalve maar even.
Je richt op je patat met mayo en grote schnitzel.
Gezond is anders, maar nu mag het even.
Je wilt even niets aan je hoofd. Kijken hoe de politie optreedt tegen betogers, hoort daar niet bij.
Not at all.
Jij hebt vakantie.
Drie weken niets.
Behalve het nieuws op tv. Dat is nu eenmaal de realiteit. Duur kun je niet voor wegkijken.
Stel je voor dat je ineens een luier moet gaan dragen of een dubbele mondkap.
Dan moet je dat natuurlijk wel weten.
Gelukkig word je volledig geïndoctri... geïnformeerd over wat jij moet doen.
Op de straattegels staan looproutes
Matrixborden met afstand sieren het straatbeeld
Winkels vol met desinfect
Op de terrassen geen terrashaarden maar testzuilen
En allemensen, wat een drukte overal!
Hordes toeristen met camera en mondkap
Stampvolle zwembaden
Overvolle campings
Terrassen afgeladen
En dit tijdens een heuse ‘pandemie’
Dat hoor je immers elke dag via het nieuws
Of je leest het in de krant
Aan het opgetuigde straatbeeld
Aan de vakantie vierende mensenmassa’s zou je denken dat alles normaal is.
Ach, hier wil je nu niet over nadenken.
Nu vier je het gevoel van de ‘vrijheid’.
Verdring je de gedachte dat wanneer je iets ‘moet’ voordat je iets ‘mag’, eigenlijk:
Onderwerping en drang is.
Een regime wat zich steeds zichtbaarder openbaart.
Moeten om iets te mogen...
Van mens naar QR code...
Have fun!
...
