(Horeca) Ondernemers zijn net kikkers.....
Het is bijna een jaar geleden dat ik besloot om per direct al onze zaken te sluiten en de periode die daarop volgde was de vreemdste uit mijn, toch best wel, turbulente leven. De zelfgekozen sluiting was er een waar ik 100 procent achter stond en het was een hele bewuste keuze. Voor de gezondheid, tegen het virus en de snel daarop volgende woorden van onze regering klonken me als muziek in de oren : "De horeca ging per direct op slot, en er waren diepe zakken om de geleden schade te vergoeden". Ik was gerustgesteld, ons bestaan zou niet in het gedrang komen en de woorden van de overheid voelden als steun.
De bedragen en regelingen klonken gul, gastvrij en genereus, maar dat bleek uiteindelijk gigantisch tegen te vallen. De zgn. NOW regeling vergoedt absoluut niet de personeelskosten maar "slechts" een percentage van maximaal 75 procent. Ik hoef u niet uit te leggen wat dat betekent met een kleine 100.000 euro personeelskosten per maand. De TVL ( tegemoetkoming vaste lasten ) is ook een pleister die de wond niet volledig dekt. Sterker nog, ook hier resteert in ons geval een schade van vele duizenden euro's per maand. En terwijl ik me zo goed kan voorstellen dat het voor de buitenwereld lijkt alsof de miljoenen richting de getroffen bedrijven stromen, zie ik alleen de gaten groter worden, hoor en lees ik de verhalen van collega's uit den lande en hoor ik live de schrijnende verhalen van collega's in de buurt.
Ondertussen zagen we, met lede ogen, dat de bouwmarkten, woninginrichters, doe het zelf zaken, pretparken en tal van andere aanbieders de tent meer dan vol hadden, en dat daar schijnbaar minder kans op besmetting was ?
Er werd, overigens terecht, geklapt voor zorgmedewerkers, er kwam een zorgbonus, ook terecht wat mij betreft, de politie agenten kregen ook een bonus, net als de rijksambtenaren, een aantal boa's, de mensen van de post, medewerkers van supermarkten die het super druk hadden etc. etc. Bij ons werden de gaten groter....
Uiteindelijk sloten ook de laatste bolwerken van onze consumptiemaatschappij ( ikea en de bouwmarkt) en zijn wij nog steeds gesloten. Al bijna een jaar, en dat met een lekkende regeling. Een regeling, opgetuigd onder druk, die gaandeweg bij lange na niet toereikend is en die ondernemers langzaam in de afgrond laat glijden. Ondernemers die niet zelden met hun hele hebben en houwen juridisch verbonden zijn aan hun bedrijf. Ondernemers die zichzelf soms geen inkomen kunnen toekennen en de problemen bij iedere verlenging groter zien worden.
"Waarom gaan er dan zo weinig failliet ? "Hoor ik u denken? Welnu, dat komt, omdat ondernemers altijd hoop hebben, in Maart dachten ze dat het niet zo lang zou duren, in mei lonkte de zomermaanden met het terras, in oktober ging de boel weer (beperkt) dicht en was er hoop op Kerst (helaas...) en toen verwachtte men dat er in Januari weer perspectief zou zijn, maar ook dat zit er niet in. En de ondernemer stapelt schuld op schuld, kan niet terug, en moet wel blijven continueren omdat stoppen geen optie is. Al bijna een jaar.
Wat dat betreft zijn we net kikkers. Iemand vertelde me eens dat als je een kikker in een pan water gooit van pakweg 80 graden celcius, de kikker direct eruit springt. Echter als je de pan langzaam verwarmt, de kikker blijft zitten en helaas dood gaat......
Wat betekent dat voor mij, ons, ons bedrijf ? Ik prijs me gelukkig dat ik een koele kikker ben. Dat tezamen met onze locaties (groot en met veel buitenruimte) en verschillende branches (speeltuin, sport, activiteiten, horeca, events, B en B , catering) waanzinnig flexibel kan zijn en dat we bizar veel verschillende activiteiten konden optuigen. We kunnen creatief blijven, houden onze medewerkers (diegenen die er nog zijn ) redelijk aan de gang en zijn gelukkig altijd nog in staat gebleken om, ten koste van heel veel energie, power en improvisatie, de schade enigzins te kunnen beperken. En zelfs dan.....
Ondanks volle terrassen ( juli, aug, sept ) optredens, afhaalboxen, wandeltochten, extra locaties, grillen, castle of light en allerhande andere activiteiten hebben we een stevige schade opgelopen dit jaar. Hoeveel ?
Tonnen ! Ondanks alle inspanningen, werk, energie en alle initiatieven. Voor elke omgezette euro, worden we overigens keihard gekort. Maar goed, ik werk nu eenmaal liever voor mijn geld. Waarom ik dit vertel? Omdat ik soms het idee heb, dat bijna niemand het snapt, dat niemand het zich kan voorstellen. Omdat de bedragen van de compensatie regelingen zo enorm groot zijn, er aan de andere kant bijna niemand failliet gaat en iedereen erover zwijgt. Omdat het lijkt alsof we er aan wennen en omdat ik me zorgen maak over die duizenden ondernemingen die, door omstandigheden, minder activiteiten ontplooien, en waar de schuld nog veel meer oploopt dan bij ons ! Omdat er een hele branche naar de kloten dreigt te gaan. En niemand ziet het, snapt het of boeit het.
Zo lijkt het tenminste. Vandaar dat ik het hierboven op mijn manier heb uitgelegd. Niet omdat ik denk dat het niemand boeit, maar omdat ik denk dat niemand het ECHTE verhaal kent. Wij redden het hopelijk wel, als dit tenminste niet nog een jaar zo doorgaat, maar ik ben echt benieuwd wat er dalijk gebeurt als het nog even zo doorgaat, de regelingen worden afgebouwd en/ of de echte schade inzichtelijk wordt. Helaas..
De oplossing? Er is volgens mij geen " de " oplossing, maar kom je een horeca ondernemer tegen realiseer je dan dat je met een kikker praat die op het punt staat om uit te sterven. Niet omdat ie niet meer past in zijn omgeving, maar omdat ie, om de maatschappij te redden, in een pan water op het vuur is gezet en als ie had geweten hoe warm het zou worden, was ie er allang uitgesprongen. Het is dus niet alleen het gebrek aan geld dat onze tenten sloopt, maar vooral ook het gebrek aan perspectief en de schijn dat de overheid alle schade vergoed.
Ik bedel niet, heb geen behoefte aan medelijden, maar kan er steeds slechter tegen dat het MKB ( en dan met name enkele branches ) de dupe zijn van een overheid die 97 procent uit de wind houdt, en met bonussen stilhoudt en dat laat betalen door de overige 3 procent.
En de kikkers ? Die blijven hopen dat de temperatuur daalt, al zal die daling voor velen, veel te laat komen....
Wijze woorden van Igor Stel
